Haris el-Muhasibi (tam adı Ebu Abdullah Haris b. Esed el-Basri el-Muhasibi), 8. yüzyılın sonları ile 9. yüzyılın başlarında (yaklaşık 781-857) yaşamış önemli bir Sufi alimi ve ahlak düşünürüdür. Bağdat'ta yaşamış ve düşüncelerini burada geliştirmiştir.
Muhasibi'nin en belirgin özelliği, nefs muhasebesine odaklanmasıdır. İsmi olan "Muhasibi" (hesap gören) de bu özelliğinden gelmektedir. O, müminin sürekli olarak kendi iç dünyasını gözden geçirmesi, **niyet**lerini sorgulaması ve kalp temizliğine önem vermesi gerektiğini savunmuştur. Riya, ucub ve kibir gibi nefsin%20hastalıkları ile mücadele etmenin, Allah'a yakınlaşmanın temel şartı olduğunu vurgulamıştır.
Başlıca eserleri arasında "Kitab er-Riaye li Hukukillah" (Allah'ın Haklarını Gözetme Kitabı) ve "Kitab el-Tevhum" (Vehimler Kitabı) bulunur. Bu eserlerinde, manevi%20arınma, ihlas ve takva konularını derinlemesine ele almıştır.
Muhasibi'nin düşünceleri, daha sonraki dönemlerde Gazali gibi önemli İslam düşünürlerini de etkilemiştir. Özellikle, Gazali'nin "İhya-u Ulum'id-Din" adlı eserinde Muhasibi'nin nefs%20muhasebesi anlayışının izleri görülmektedir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page